Վիրահատությունից առաջ պացիենտը պետք է բժշկական որոշ հետազոտություններ անցնի:

Կարող են տրվել հետևյալ առաջարկությունները.

• Նրանք, ովքեր կանոնավոր կերպով ասպիրին և հակաբորբոքային դեղեր են ընդունում, պետք է դադարեցնեն դրանց ընդունումը վիրահատությունից առնվազն 2 շաբաթ առաջ:
• Կանայք պետք է դադարեցնեն հակաբեղմնավորիչ հաբեր ընդունելը:
• Անեմիա ունեցողներին կարող են առաջարկվել երկաթի հավելումներ ընդունել:

Բուժառուներից պահանջվում է ստորագրել համաձայնության ձևը, ինչը հաստատում է, որ լիովին տեղյակ են ընթացակարգի ռիսկերին, օգուտներին և հնարավոր այլընտրանքներին: 

Երբ լիպոսակցիան կատարվում է շատ փոքր հատվածների վրա, կարող է օգտագործվել տեղային անզգայացում: Տեղային անզգայացնող միջոցը, ինչպիսին է լիդոկայինը, նոսրացվում է և ներարկվում ենթամաշկային ճարպի մեջ: Թիրախային հյուսվածքը դառնում է խիտ և հեշտությամբ հեռացվում է: Այս մեթոդը նվազեցնում է ռիսկը և կանխում արյան կորուստը: Այնուամենայնիվ, լիդոկայինի նկատմամբ ալերգիա ունեցող հիվանդների համար այս մեթոդը հակացուցում է:

Ընդհանուր անզգայացումն իրականացվում է միայն այն դեպքում, եթե բուժառուն ունի զգալի քանակությամբ ճարպ մի հատվածում կամ ճարպի կուտակում մի քանի հատվածներում: Նրան կարող է տրվել ընդհանուր անզգայացում մինչև ընթացակարգը, որը կարող է տևել 1-4 ժամ:

Անզգայացումից հետո վիրաբույժը փոքր, աննկատ (մեկ քառորդից մինչև մեկ երրորդ դյույմ) կտրվածքներ է անում գծանշված հատվածում: Անհրաժեշտ կտրվածքների քանակը կախված է ճարպային կուտակումների քանակից:

Կտրվածքի մեջ անցկացվում է կաննուլա կոչվող բարակ խողովակը, որը թեթև ետ ու առաջ շարժումներով հեռացնում է ճարպային բջիջները: Տեղահանված ճարպը ասպիրացվում է վիրաբուժական վակումային պոմպի կամ ներարկիչի միջոցով, որը կցված է կանուլային:

Ճարպը արտածծելուց հետո վիրաբույժը ներծծվող կարերով փակում է կտրվածքները և ամուր կապում դրանք: Կտրած հատվածներում դրենաժային խողովակներ են տեղադրվում՝ ավելորդ հեղուկը հավաքելու համար: Այտուցից խուսափելու համար բուժառուին խնդրվում է 3-4 շաբաթ կրել կոմպրեսիոն հագուստ:

Պրոցեդուրան իրականացվում է տեղային անզգայացմամբ, այսինքն՝ բուժառուի գիտակցությունը տեղում է, ուստի լազերային լիպոսակցիայի կատարման տեխնիկան նրան հնարավորություն է տալիս հետևելու ընթացքին։ 

Պրոցեդուրան ինքնին ավելի քիչ տրավմատիկ է. կատարվում է միկրո պունկցիա, որի միջոցով լազերային ամենաբարակ զոնդը անցկացվում է մաշկի տակ՝ տեղադրված նեղ կաննուլայի մեջ։ Լազերային նպատակային էներգիան հեղուկացնում է ճարպային բջիջները, կատարվում է ճարպային բջիջների քայքայում՝ վերածելով ճարպային էմուլսիայի, որն ավելի հեշտ է հեռացվում:

Նրանք, ովքեր ունեն ընդհանուր անզգայացում, սովորաբար գիշերում են հիվանդանոցում։ Տեղային անզգայացմամբ վիրահատվածները կարող են նույն օրը դուրս գրվել հիվանդանոցից։ Թիրախային հատվածը ծածկվում է էլաստիկ ներքնազգեստով կամ վիրակապով։ Դա օգնում է այտուցվածությունը պահելու հսկողության տակ և սեղմելու մաշկը մարմնի նոր եզրագծերին համապատասխան, ինչպես նաև դուրս քաշելու մաշկի և ենթամաշկային հյուսվածքները՝ լավագույն արդյունքին հասնելու համար։ Շատ կարևոր է կրել դրանք մի քանի շաբաթների ընթացքում։

Հաջորդ հանդիպման ժամանակ կարերը հեռացվում են: Այն հատվածում, որտեղ ճարպը հեռացվել է, կարող է լինել թմրություն։ Դա կանցնի 6-8 շաբաթվա ընթացքում:

Լիպոսակցիայի արդյունքները պարզ չեն լինի, քանի դեռ առկա են այտուցներ։ Որոշ դեպքերում դա կարող է տևել մի քանի ամիս: Այտուցների մեծ մասն անցնում է մոտ 4 շաբաթ հետո, և այն հատվածը, որտեղից հեռացվել է ճարպը, պետք է ավելի քիչ ծավալուն երևա:

Լիպոսակցիայից հետո 1-2 ամիս խորհուրդ է տրվում վարել ավելի պասիվ ապրելակերպ՝ չզբաղվել սպորտով և զերծ մնալ ծանր իրեր բարձրացնելուց: Հետագայում բարդություններից ու տհաճ հետևանքներից խուսափելու և լավագույն արդյունք ունենալու համար պետք է հետևել բժշկի բոլոր ցուցումներին: